ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ଭାରତ ବିଷୟରେ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଚିନ୍ତାଧାରା ରହିଛି । କେହି କେହି ଏହାକୁ ଏକ ଗରିବ ଦେଶ ବୋଲି ଭାବନ୍ତି ଏବଂ କେହି କେହି ଏହାକୁ କୃଷକଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ଦେଶ ବୋଲି ଭାବନ୍ତି। ଆପଣ କେବେ ଭାବିଛନ୍ତି କି ଭାରତରେ ଏପରି ଏକ ଗାଁ ଅଛି ଯେଉଁଠାରେ କୃଷକମାନେ କୋଟିପତି ଅଟନ୍ତି । ଭାରତ ଗୋଟିଏ କୃଷି ପ୍ରାଧାନ୍ୟ ଦେଶ । ଏଠାରେ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକ ଚାଷରୁ ରୋଜଗାର କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏହି ଚାଷ ହେତୁ କୃଷକ କୋଟିପତି ହୋଇଯାଏ ।
ଏ ବିଷୟରେ ବହୁତ କମ୍ ଶୁଣାଯାଏ । ଯଦିଓ କେହି ଆପଣଙ୍କୁ କୁହନ୍ତି ଯେ ଗୋଟିଏ ଗାଁର ସମସ୍ତ କୃଷକ କୋଟିପତି ଅଟନ୍ତି । ଆପଣ ହୁଏତ ବିଶ୍ୱାସ କରିବ ନାହିଁ । ଯେ ଚାଷ ଯୋଗୁଁ ତାଙ୍କର ଧନ ଏତେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି ? ଆଜି ଆମେ କୋଟିପତିଙ୍କ ଏକ ଭାରତୀୟ ଗ୍ରାମ ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ଯାଉଛୁ, ଯେଉଁଠାରେ ୫୦ ରୁ ଅଧିକ କୋଟିପତି ଅଛନ୍ତି । ସେହି ଗାଁଟି ଭାରତର ଏକମାତ୍ର କୋଟିପତି ଗାଁ ବୋଲି କୁହାଯାଏ। ଏହା ଭାରତର ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ଅହମ୍ମଦନଗର ଜିଲ୍ଲାରେ ଅବସ୍ଥିତ ‘ହିବାରେ ବଜାର ଗ୍ରାମ’ ଭାବରେ ଏହି ଗାଁ ଟି ଜଣାଶୁଣା । ଏହି ଗାଁର ବାସିନ୍ଦାମାନେ ଦାରିଦ୍ର ଏବଂ ଭୋକର ମୁକାବିଲା ପାଇଁ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ଗ୍ରାମ ନିର୍ମାଣ ପାଇଁ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରିଛନ୍ତି । ଭାରତକୁ ଗର୍ବିତ କରି ସେ ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ଲୋକପ୍ରିୟ ହୋଇପାରିଛନ୍ତି ।
ହିବାରେ ବଜାର ଗାଁ ଏକ ଏପରି ଗାଁ ଯେଉଁଠାରେ ଲୋକଙ୍କ ବ୍ୟାଙ୍କ ଆକାଉଣ୍ଟରେ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ଅଛି । ତେବ ଏହି ଘାଁର ଲୋକେ କୋଟିପତି ହେଲେ କିପରି ? ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ଅହମ୍ମଦନଗର ଜିଲ୍ଲାରେ ଅବସ୍ଥିତ ହିବାରେ ବଜାର ଗାଁରେ ମରୁଡ଼ି ବା ଅଳ୍ପ ବର୍ଷା ପାଇଁ ଅଧିକାଂଶ ଫସଲ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ । ଯେଉଁଥିପାଇଁ ସେଠାରେ କୃଷକମାନେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରୁଥିଲେ । ସବୁଠାରୁ ବଡ କଥା ହେଲା, ୧୯୭୨ ମସିହାରେ ମରୁଡ଼ି ଏବଂ ଦାରିଦ୍ର୍ୟଷ ପୂରା ଗାଁକୁ କବଜା କରି ରଖିଥିଲା ।
ଅଧିକାଂଶ ପରିବାର ଚାଷୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଗାଁରେ ଚାଲିଥିବା ମରୁଡ଼ି ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ବଞ୍ଚାଇବା କିମ୍ବା ବିକ୍ରୟ କରିବା ସେମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅସମ୍ଭବ ହୋଇପଡିଥିଲା। ସେହି ସମୟରେ ପ୍ରାୟ ୯୦% ଲୋକ ଏକ ଭଲ ଜୀବନ ସନ୍ଧାନରେ ସହରାଞ୍ଚଳକୁ ଯାଇଥିଲେ । ୧୯୮୯ ମସିହାରେ ହିବରେ ଗାଁର ଭାଗ୍ୟ ବଦଳିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସରକାରୀ ସହାୟତା ଓ ଲୋକଙ୍କ ସହଯୋଗରେ ଗାଁରେ ବର୍ଷା ଜଳ ଅମଳ, ଜଳସେଚନ ସଂରକ୍ଷଣ ଏବଂ ପରିଚାଳନା ପାଇଁ ଏକ କାର୍ୟ୍ୟ କ୍ରମ ଆରମ୍ଭ କରାଯାଇଥିଲା। ଲୋକଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ସେ ଅନେକ ଜଳପଥ ନିର୍ମାଣ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ୩୨ ଟି ପଥର ବନ୍ଧ, ୫୨ ଟି ମାଟି ବନ୍ଧ, ଚେକ ଡ୍ୟାମ ଏବଂ ସିପେଜ ଟ୍ୟାଙ୍କ ରହିଥିଲା।
ସେ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ବୃକ୍ଷ ରୋପଣ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ପଶୁପାଳନ ଏବଂ ବର୍ଷା ଜଳ ଅମଳରେ ବିନିଯୋଗ କରିବାକୁ ଗ୍ରାମବାସୀ ପରସ୍ପରଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ। ବିକାଶ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ଯେତେବେଳେ ଜଳସେଚନ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକଙ୍କୁ ଜଳସେଚନ ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ଫସଲ ଅମଳ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କଲା । ଏହି ଛୋଟ ସହରରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରାୟ ୨୯୪ ଟି ଜଳ କୂଅ ଅଛି, ଯେତେବେଳେ କି ୧୯୯୦ ଦଶକରେ ସେମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ୯୦ ଥିଲା । କିଛି ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ପୁନର୍ବାର ଏହି ଗାଁରେ ଚାଷ କାର୍ୟ୍ୟ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ଏବଂ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ରାଜସ୍ୱର ମୁଖ୍ୟ ଉତ୍ସ ହେଲା ।
